متن خبر
مرکز تحقیقات زیست پزشکی لیزر MIT بیش از ۲۰ سال است که روی سنسورهای گلوکز مبتنی بر طیف سنجی رامان کار میکند. پرتو لیزر که در طیف سنج رامان مورد استفاده قرار می گیرد، تنها می تواند چند میلی متر به درون بافت نفوذ کند. بنابراین از این روش میتوان برای اندازهگیری سطح گلوکز خون استفاده کرد. اما مشکلی که محققان در این روش با آن مواجه هستند این است که سیگنال به دست آمده از گلوکز توسط سایر اجزای بافت تضعیف میشود. در واقع هنگامی که از بافت پوست اندازهگیری رامان انجام میگیرد، پراکندگیهای حاصل از پروتیینها، لیپیدها و کلاژن معولا خیلی قویتر از پراکندگی رامان حاصل از گلوکز است. با این حال، محققان رویکرد جدیدی ایجاد کردند که به آن ها امکان می دهد سیگنال گلوکز را مستقیماً مشاهده کنند.
مبنای روش جدید این است که نور لیزر تحت زاویه ۶۰ درجه روی پوست تابانده میشود و پراکندگی رامان حاصل از این اندازهگیری عمود بر پوست جمعآوری میگردد. این کار باعث می شود تا سیگنال های ناخواسته وارد آشکارساز نشوند. محققان این روش را در خوک ها آزمایش کردند و توانستند مقدار دقیق گلوکز را اندازهگیری کنند.
اکنون پژوهشگران به دنبال راه حلی برای کوچک کردن دستگاه هستند. این گروه میخواهند دستگاه به صورت دستی در اختیار بیمارین قرار گیرد.
منبع
۱.https://zaya.io/dg4uj
